خداوندا، مرا وسيله صلح خويش قرار ده؛
آنجا كه كين است، بادا كه عشق آورم؛
آنجا كه تقصير است بادا كه بخشايش آورم؛
آنجا كه تفرقه است، بادا كه يگانگي آورم؛
آنجا كه خطاست ، بادا كه راستي آورم؛
آنجا كه شك است، بادا كه ايمان آورم؛
آنجا كه نوميدي است، بادا كه اميد آورم؛
آنجا كه ظلمات است، بادا كه نور آورم؛
آنجا كه غمناكي است، بادا كه شادماني آورم؛
خداوندا، بادا كه بيشتر در پي تسلي دادن باشم تا تسلي يافتن؛
در پي فهميدن باشم تا فهميده شدن؛
در پي دوست داشتن باشم تا دوست داشته شدن؛
چه با دادن است كه مي گيريم؛
با فراموشي خويشتن است كه خويشتن را باز مي يابيم؛
با بخشودن است كه بخشايش به كف مي آوريم؛
با مردن است كه به زندگي برانگيخته مي شويم؛
منبع: نيايش براي صلح/ فرانچسكوي قديس
