به دست داس فراموشی
لابه لایهرز علف های ذهن ات،
درو شده ام!
یا هرس؟!
که تیله های چشمانم
بازمانده
روی خرمن سوخته
به یادگار
...
میترا- آذر 89
۲ نظر:
حتی سوختن و سوزاندن خاطرات نیز نمی تواند یاد و خاطره آن چشمان زیبا را از بین ببرد، چشمانی که با نگاه کردن در آنها از عشق و آرامش و محبت سیرابم کردی...
خوشحالم که اکنون که همه چیز خاکستر گشته هنوز آن تیله های عشق و محبت، ذره ای امید برای شروعی دوباره برایم باقی گذاشت.
شاید بتوان همچون ققنوس از خاکستر این خاطرات مزرعه ای دیگر و شادتر خلق کرد.
مرسی از تعبیرت سیاه ماه!
به نظر میرسه داری خوش بین میشی! خوشحالم برات ;)
ارسال یک نظر